Den lupo.

Ni ha den nak koba sikit.


Den hampir setiap bulan  bawak ayah den pi ambik pencen kat bank. Ayah den ni ha bekas polis marin Singapura. Jadik, pencen dia dibayar Government of Singapore.


Ayah den dah tak kuek nak jalan, jadik berkerusi rodalah gamaknya. Susah nak kulau masuk keta, pastu nak ditolak masuk dalam bank. Sib baik Assistant Bank Manager (ABM) tu dah kenal den dengan ayah den. Tak payahlah ayah den kulau keta. Biasanya, denlah yang uruskan. Yang ayah den tahu, tiba masa, dia terima duit pencen, tanpa perlu masuk bank.


Setiap kali sebelum den kulau keta, den akan bergughau dengan ayah den. Den kato 'Jangan laghi'. Ayah den akan ketawa tanpa bersuara. Baghulah den kulau keta pi masuk bank.


Pagi Selasa den bawak ayah den pi bank nak ambik pencen. Masa nak kulau keta, den lupo nak pesan kat ayah den jangan laghi. Den pun terus masuk bank, jumpa ABM, ambik borang dan tuju semula ke keta nak sughuh ayah den sign borang bank. Bilo den bukak pintu keta, ayah den pandang tepat kek mato den dan cakap ' aku tak laghi '. Lepas tu kami berdua sama-sama ketawa.